Wat zegt een hoodie?

Als vertrekpunt: een hoodie is een trui met een capuchon, meestal van soepele zachte stof. Je ziet er steeds meer mensen mee lopen en de dragers komen uit alle rangen en standen. Je vraagt je af: waarom? Is dit het zoveelste modieuze kledingstuk dat op miraculeuze wijze tot hype is gebombardeerd of zit er meer achter? Ik vermoed het laatste.

Het valt me namelijk op dat de hoodie-dragers in twee groepen te verdelen zijn. De ene groep draagt de hoodie met de capuchon naar beneden, de andere groep heeft de capuchon over het hoofd getrokken. Dat lijkt een futiel verschil, want een hoodie blijft een hoodie. Maar volgens mij schuilt er achter dit minieme onderscheid een opmerkelijke constatering.

De niet capuchon-gebruikers zien er eigenlijk behoorlijk gewoon uit. Ik zie vaak niet eens het verschil met gewone trui-dragers. Bij mij roepen ze geen enkele reactie op. Maar als de hoodie-bezitter ervoor kiest om de capuchon op te zetten, gaan er wel degelijk allerlei signalen af in mijn hoofd.   

Mijn eerst reactie is: ‘voorzichtigheid’. Hier is iemand die blijkbaar niet als individu gezien wil worden. We zien slechts een anonieme mensfiguur, want het gezicht (dat een mens een specifiek persoon maakt) mogen we niet zien. Er loopt dus ‘iets’; punt. Is dat het effect dat de hoodie-drager wenst? Zo van: ik ben niemand, besteedt geen aandacht aan mij, laat me met rust!

Ik wil iedereen met liefde en plezier met rust laten en loop desnoods een blokje om, maar het krankzinnige is dat dit aandachtontwijkend gedrag juist aandacht trekt. Dat werkt zo. Probeer maar eens niet aan een ijsbeer te denken. En waar denk je nu aan? Precies; aan een ijsbeer. Dat gebeurt dus ook als ik iemand ‘niet’ mag zien. Wat zie ik dan? Precies!

Mijn tweede reactie is dan ook ‘verwarring’: zou die hoodie-drager ècht willen dat ik hem/haar negeer of wil hij/zij juist gezien worden? Of heeft de gemiddelde hoodie-drager niet eens in de gaten welke gemengde signalen wij als toeschouwers ontvangen?

Zoekend op het internet kwam ik vooral de modieuze kant van dit kledingstuk tegen. Ook is er veel geschreven over de egalitaire werking van de hoodie: zowel de zakenman als de zwerver dragen ze, waardoor standsverschillen verdwijnen. Dat deed me denken aan mijn eigen grove corduroy-broek die ik van mijn moeder niet aan mocht; ‘want dat droegen mensen die bij het spoor werkten’. Of aan mijn eerste spijkerbroek die thuis ook al niet op bijval kon rekenen, maar juist daarom tot mijn vaste outfit ging behoren. Kleding als verzet, elke generatie groeit er mee op.

Maar een hoodie is méér. Maar wat?

Hier wat links om mee verder te zoeken:

1. Mooi artikel over de geschiedenis van de hoodie: https://www.trouw.nl/nieuws/de-hoodie-uniform-van-onruststokers-premiers-en-miljardairs~b9471c81/
2. Hoodies als vertrekpunt voor kunst: https://www.mondriaanfonds.nl/opdrachtgeverschap-opdrachten/the-hoodie/
3. Hoodie en autisme? http://blog.coachaut.nl/2016/06/08/de-functie-van-een-capuchon/
4. Verzet in de mode: https://www.modemuze.nl/themas/resist-verzet-in-de-mode
5. 100 jaar modetrends: https://www.wenz.nl/mode-in-de-20ste-eeuw/