Wat gaan we er aan doen? Hoewel je altijd complotdenkers en wappies zult blijven houden, er bestaat inmiddels brede consensus over het feit dat de mensheid op ramkoers ligt. De wereldbevolking verdubbelt elke veertig jaar. Die extra consumenten gaan allemaal hetzelfde doen als wat wij nú al doen: de aarde opeten. We gebruiken nú al jaarlijks méér dan dat de aarde in één jaar kan produceren. We putten nú al de aarde uit en helpen ondertussen ook het klimaat naar de bliksem. Daardoor gaat de productiviteit van de aarde nog sneller achteruit gaat en wordt herstel onmogelijk. Wat gaan we er aan doen? Misschien is een betere vraag: gaan we er iets aan doen? Of lopen we als een kudde lemmingen blindelings het ravijn in? Hoewel de problematiek inmiddels op de politieke agenda staat, ontbreekt de politieke wil om ermee aan de slag te gaan. Geen politicus durft te gaan voor maatregelen die echt hout snijden. Er is immers altijd wel een groep die het hardst door die maatregelen getroffen wordt en die slachtoffers gaan vooraf moord en brand schreeuwen en compensatie eisen. Je laat het als ambitieus Kamerlid wel uit je hoofd om je in zo’n wespennest te steken! Politiek gezien blijft het dus al jaren bij veel nieuwe onderzoeksrapporten en mooie praatjes. Daarmee schuiven politici de hete aardappel door en door en door… En wij kiezers, wij schuiven gewoon mee, terwijl we calculerend schande spreken van passieve volksvertegenwoordigers en incapabele bestuurders. Dat verwijtend vingertje is onze verdedigingslinie. Het moet voorkomen dat duidelijk wordt dat wij zèlf degenen zijn die daadkrachtig optreden in de weg staan. Wij verschuilen ons achter de mantra dat we alleen niets kúnnen en dat het echt op landelijk, Europees en wereld-niveau geregeld moet worden. Zo wassen wij onze handen schoon en gaan over tot de orde van de dag. Dat noemen we een impasse. En door met zijn allen naar die impasse te blijven kijken, gebeurt er niets. Althans, niets goeds. Of je zou het prima moeten vinden dat de mensheid samen met de aarde door passiviteit ten onder gaat. Dat begint dan bijna op de gedachtegang van fanatiek religieuze terroristen te lijken. Die streven immers ook naar de totale ondergang, in de hoop dat daar iets moois uit kan ontstaan. Zelf heb ik nooit een carrière als terrorist beoogt en ik voel me dan ook steeds minder comfortabel in deze patstelling. Maar dan kom ik weer bij de vraag: ‘Wat gaan we er aan doen’? ‘Wat ga ik er aan doen’? Een kleine bijdrage lever ik bij deze: door te wijzen op het feit dat wij kiezers het zijn die moeten zorgen dat Kamerleden en bestuurders wat gaan doen. Niet andersom dus! De vraag wordt dus: hoe krijgen wij onszelf zover dat we onze vertegenwoordigers gaan aanzetten tot echte actie! Hier wat links om mee verder te zoeken Cijfers wereldbevolking:https://www.oxfamnovib.nl/blogs/dilemmas-en-oplossingen/het-overbevolkingsprobleemhttps://www.scientias.nl/wereldbevolking-groeit-tot-2064-en-neemt-daarna-af/https://www.cbs.nl/nl-nl/visualisaties/dashboard-bevolking/bevolkingsgroei/groeiCijfers consumptie: https://www.overshootday.org/Cijfers immigratie https://www.youtube.com/watch?v=cccFCO5GQLBestaat de Partij van de Struisvogels nog? https://eenvandaag.avrotros.nl/item/de-partij-van-de-struisvogels/Wat krijg je als je het aan politici overlaat? https://www.nporadio1.nl/nieuws/binnenland/b4f0aacf-da83-4acd-b35b-c2536775c74b/thierry-baudet-en-tjeerd-de-groot-clashen-over-stikstof Berichtnavigatie Wat zegt een hoodie?Hoe verdwijnen we? Geef een reactie Reactie annulerenHet e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *Reactie * Naam * E-mail * Site Δ Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.