Waarom praten we?

“Nogal logisch”, zul je zeggen. “We praten om te communiceren”. Praten is verbale communicatie en daar zijn de meeste mensen een groot deel van de dag mee bezig. Een mens is nu eenmaal een sociaal dier. Alleen de kluizenaar kiest voor afzondering en stilte. De rest van ons communiceert zich wezenloos, en dan vooral via de mond. Maar waarom praten we dan zovéél? En wat hopen we er mee te bereiken?

Wie denkt dat praten uitsluitend tot doel heeft anderen iets duidelijk te maken, vergist zich. Het produceren van samenhangend geluid in gezelschap heeft veel meer functies. We praten ook om:

• onszelf iets te vertellen
• anderen niet te hoeven horen
• de ander te beletten te praten
• de ander te imponeren of af te schrikken
• het stemmetje in ons eigen hoofd niet te hoeven horen
• onze aanwezigheid te benadrukken
• (meer) aandacht te vragen
• etc. etc.

Mensen die (te) veel praten hebben niet altijd veel te zeggen. Slechts een klein deel van onze communicatie is inhoudelijk. De rest van onze woordenstroom heeft een andere bedoeling. Daar zijn we ons meestal niet van bewust. Totdat iemand roept; “houd nou eens even stil, laat de ander ook eens iets zeggen”, of, “hoor je wel wat je zegt?” Af en toe even stil staan bij je eigen woordenstroom kan dus geen kwaad. Al was het maar om te controleren of je er anderen of jezelf niet ongemerkt mee hindert.

Zou hetzelfde gelden voor ‘schrijven’? denkt de auteur van dit blogje nu…

Links

Hier wat links om meer te vinden over praatgedrag. Het zijn zo maar wat voorbeelden van de enorme hoeveelheid praat-sites:

1- Waarom tegen jezelf praten supernuttig is.

2- Met of tegen iemand praten.

3- Een dag niet praten?