Waar zijn de ouders?

Een groeiend aantal mensen heeft het gevoel dat ze niet mee doet in onze samenleving. Het zijn mensen zoals u en ik. Het zijn onze kinderen, onze buren, onze familieleden en kennissen, onze stad- en landgenoten, oftewel: onze medemens. Hun problemen negeren we. We zien wel mensen worstelen, maar we kijken er van weg. We hebben het te druk met ons eigen bestaan.

Bovendien heeft (bijna) iedereen in onze buurt een natje en een droogje, dus waar zouden we ons druk om maken. We negeren drop-outs liever. We zijn immers sterk geïndividualiseerd: iedereen dopt zijn eigen boontjes maar. ‘Samen’ bestaat niet meer.  

Niet dat we harteloos zijn. We zijn best bereid om wat aan liefdadigheid of sociale doelen te doen. We kopen er onze rust mee. Anderen moeten verder maar zorgen dat de ‘foutjes’ in de samenleving opgelost worden en iedereen mee kan doen. Onze fixatie op persoonlijke winstmaximalisatie leidt echter ook tot structurele bezuiniging en belastingontwijking. We vinden het maar niets dat we belasting moeten betalen voor zaken waar we niet direct voordeel van hebben. Daar staat tegenover dat we zelf recht menen te hebben op alles. Herkenbaar?

Avondklok-rellen

Deze levenshouding is ons aan het opbreken. Onze kinderen hebben onze mentaliteit namelijk gekopieerd. Ze hebben maar weinig opvoeding genoten, want daar hadden we als ouders geen tijd voor. Op school hebben ze te weinig geleerd, want goede leerkrachten hebben allang gekozen voor meer gewaardeerd werk. Ook op straat zijn onze kinderen niet gecorrigeerd, want van sociale controle moeten we niets meer hebben en politieagenten zijn te autoritair en te duur.

Onder het mom van protest tegen de Avondklok wordt onze samenleving nu gesloopt door jongeren (kinderen) die zich stierlijk vervelen en hopeloos gefrustreerd zijn omdat ze voor zichzelf geen perspectief zien. Wij ouders reageren stomverbaasd. Onze kinderen hadden het toch zo goed! We hebben ze overladen met materiele welvaart en permanent vermaak via games, mobieltjes en social media. Ze hoeven alleen maar te werken voor extra luxe, want wij betalen -tot steeds hogere leeftijd- kost en inwoning.

Wat zien we niet?

We lijken niet te (willen) zien dat onze kinderen niet opgewassen zijn tegen een ongeïnteresseerd en perspectiefloos bestaan. Ze ogen wel heel stoer, maar veel jongeren zijn ongezond onzeker over zichzelf, omdat ze te weinig opgevoed, opgeleid, uitgedaagd en geholpen zijn. Èchte aandacht zijn ze tekort gekomen. Bovendien kun je pas perspectief zien als je geleerd hebt verder te kijken dan het nu. Als je ook geleerd hebt dat perspectief geen gratis ticket is, maar dat je er zelf iets voor moet doen. Van wie hadden ze dat moeten leren?

Hetzelfde gebeurt bij…

Vervang ‘onze kinderen’ door: ‘aanhangers van volksmenners als Trump’ (of Wilders en Baudet), of door ‘mensen in arme landen’. Steeds gaat het om een groep mensen die veel groter is dan we (willen) beseffen. Groepen die ook met veel méér frustratie rondlopen dan we (willen) zien. Voor alle groepen geldt: ze voelen zich genegeerd en perspectiefloos. Ze hebben het gevoel dat ze niet mee kunnen doen in onze samenleving.

De gevolgen van het negeren van deze groepen lijken verdacht veel op de Avondklok-rellen eind januari 2021), maar dan in het groot. Excessen als het bestormen van het Capitool, maar ook terrorisme, zijn uitingen van dezelfde frustratie. Die uitingen kunnen we wel als brave burgers blijven veroordelen en bestrijden, maar we zouden er ook een les uit kunnen leren. Hoelang nog gaan we door met wegkijken, negeren en ontkennen? Als straks de rotzooi van de Avondklok-rellen is opgeruimd, is alles dan weer OK? Of moeten wij iets veranderen aan onze levenshouding. En hoe zou het dan wel moeten?

Mijn idee: begin bij het begin. Zorg dat jouw kinderen liefdevolle aandacht en hulp krijgen bij het zoeken van hun weg. Herstel vervolgens het uitgeklede onderwijs. Misschien krijgen we dan ooit een generatie die het normaal vindt dat je omkijkt naar de behoeften van anderen. Een generatie die het ook normaal vindt dat iedereen mee moet kunnen doen.

Of heb jij een beter idee?

Links voor als je zelf verder wil zoeken:

• Even nagenieten van de Avondklok-rellen?
• Hoe zat dat ook weer met het Capitool?
• Vroegtijdig je school (moeten) verlaten. Helpt dat?
• Ouders terug naar school?
• Armoede en mensenrechten