HOE HOU IK ‘T VAST?

Wat zou ik graag nog eens over de steppe sjouwen. Samen in een stilzwijgend voortsjokkende groep lotgenoten over de lege vlakte dwalen, met kuddes -niet in mij geïnteresseerde- beesten om me heen. De leegte en de stilte; de uitgestrektheid van de wereld en de grootsheid van de natuur waar ik maar een heel klein deeltje van ben. De nietigheid als iets positiefs, omdat je je opgenomen voelt in een overweldigend prachtig geheel. Zoals je op kunt kijken naar een sterrenhemel, compleet vergetend dat je met je voeten staat vastgezogen in een totaal andere wereld. Wat een machtig gevoel! Hoe kan ik dat vast houden?

Hier vind je een poging…..