Hoe belangrijk is Europa?

Dat hangt af aan wie je het vraagt. Voor Poetin zijn we een machteloos afstervend stuk vasteland. Voor de Amerikanen zijn we een onbetrouwbare bondgenoot. China ziet ons slechts als een lastige vlieg op het bord van de geopolitiek. Maar hoe belangrijk vinden we zèlf dat Europa is of zou moeten zijn?

Ooit waren we top of the bill; de bakermat van culturele, maatschappelijke en industriële ontwikkeling. Maar dat kun je van meer regio’s zeggen. Het Midden-Oosten, bijvoorbeeld,  was ooit het centrum van de wereld. Nu ligt het in puin.

Jarenlang hebben wij Europeanen naar onze eigen navel zitten staren. Met behoorlijk wat arrogantie hebben we omliggende werelddelen gekolonialiseerd, zowel fysiek als mentaal. Die tijd is allang voorbij, maar de arrogantie lijkt gebleven. Nog steeds denken veel Europeanen dat de wereld om hen draait. De realiteit is anders.

De wereld draait inmiddels om het grote geld en dat zit allang niet meer in Europa. De Arabische oliesjeiks zwaaien opzichtig met hun mateloze rijkdom. Verontrustender is de nog steeds met schuld gefinancierde Amerikaanse financiële overmacht. En wat te denken van de criminele Oostblok-budgetten. Echt gevaarlijk is de Chinese schatkist. En dan hebben we nog niet eens over de grensoverschrijdende wereldspelers als Google, Facebook, Microsoft, etc.

Daar stelt Europa bar weinig tegenover. We zijn alleen nog interessant als kenniscentrum en koopkrachtige afzetmarkt voor buitenlandse verkopers. De vrees is dat die kennis en koopkracht verder weg zullen zakken door falend gezamenlijk (Europees) beleid.

Je zou denken; dat doomscenario wil niemand! Maar wat doen we om het tij te keren? In plaats van Europa sterker te maken, klagen de meeste Europeanen dat Brussel te machtig wordt. Wij moeten niets hebben van een centraal geleid Europa en blijven liever baas in eigen volkstuintje. De lijst met mislukte Europese projecten is eindeloos en beschamend. Europarlementariers blijven het proberen, maar met -door kortzichtige kiezers- gebonden handen en tegen beter weten in.

Toch is er Hoop…

Toch is er hoop! Maar die komt niet van de gevestigde macht. Het zijn de jongeren die het oude Europa een nieuwe plek op het wereldtoneel willen geven. Zij kijken globaler dan de gemiddelde Europese huismus. Zij zien de onmacht van Europese regeringen om de gezamenlijke problemen op te lossen en ze worden het zat. Het gaat immers om hun toekomst!

De eerste voorzichtige stappen zijn gezet om het ongeduld van jongeren ook in politieke invloed te vertalen. Het zal nog een lange weg zijn, want de tegenstand van de Europa-bejaarden is hardnekkig. Bovendien zijn nog teveel jongeren überhaupt niet in politiek geïnteresseerd. Toch gaat het er nog eens van komen; een Europa dat snapt dat haar belangen het best gediend worden door eenheid in verscheidenheid. Jammer dat ik het niet mee kan maken! 

Links

Hier wat links voor als je zelf verder wilt zoeken

– Kijk er zijn er meer die waarschuwen https://fd.nl/blogs/1162244/geen-europese-unie-maar-een-europese-republiek

– Is er al een Europese politieke partij? https://www.ewmagazine.nl/nederland/achtergrond/2021/03/volt-breekt-door-wat-zijn-de-radicale-plannen-van-de-europese-partij-808289/

– Wat willen de Nederlandse politieke partijen met Europa? https://www.ewmagazine.nl/nederland/achtergrond/2021/03/wat-willen-partijen-met-de-europese-unie-808432/

– Hoe Brussel nu werkt https://www.maastrichtuniversity.nl/nl/nieuws/blaffen-naar-brussel-kunnen-nationale-parlementen-europese-besluitvorming-be%C3%AFnvloeden