Hoe tijdelijk is balans?

Hang een touw aan een tak en laat het einde boven de grond hangen. Je zult heel lang moeten wachten totdat dat touw stil hangt. En net als je denkt dat het touw dat punt bereikt heeft, begint het weer te bewegen. Stilstand bestaat niet, omdat er altijd ergens een impuls vandaan komt die voor beweging zorgt. De ene keer is het de wind. De andere keer een insect. Dan weer een beweging van een tak, een dreunende trein of het draaien van de aarde. Het touw beweegt voortdurend en de richting waarin het beweegt is steeds weer anders, afhankelijk van waar de sterkste impuls vandaan kwam.

Er bestaat geen evenwicht in de levende wereld. Alleen op papier kun je de toestand beschrijven waarin tegengestelde krachten elkaar volledig opheffen en stilstand is bereikt. In de echte wereld duurt balans maar een fractie van een second. Daarna begint het balanceren weer. Bovendien gaat het in werkelijkheid ook nooit om twee geïsoleerde uitersten. In het echte leven beweegt iets altijd tussen oneindig veel punten in de rondte.

Zo gaat het in het leven ook met ons. De wereld om ons heen beweegt en beïnvloedt ons voortdurend van alle kanten. Leven is beweging en dus voelt balanceren veel natuurlijker dan het saaie theoretische resultaat ‘balans’.

Er zijn mensen die geneigd zijn om die beweging zo klein mogelijk te houden. Zij steken veel energie in het weren of controleren van invloeden van buiten die tot te grote beweging kunnen leiden. Het zijn mensen die alles liever laten zoals het is. Anderen houden van meer leven in de brouwerij en laten zich gewillig meevoeren met wat er op hun pad komt. Het zoeken naar balans tussen die twee tegengestelde levensinstellingen zie je dagelijks om je heen.

Of je bij de ene of de andere partij hoort (het is dus maar een theoretisch onderscheid) wordt bepaalt door je natuurlijke staat. Wanneer je een plastic touw ophangt zal dat anders bewegen dan een touw van vlas. Een dun touw zal ook veel heftiger bewegen dan een zware scheepstros. Oftewel: er is ook nog zoiets als de natuurlijke staat die onze beweging stuurt. Ook dat kun je naar jezelf vertalen en het leidt tot een interessante vraag: in hoeverre bepaalt mijn natuurlijke staat mijn reactie op mijn omgeving; mijn denken en voelen? En hoe ziet mijn eigen natuurlijke staat er eigenlijk uit?

Iedereen is verschillend. Zomaar een paar voorbeelden:

1-      Jan stevens https://janstevens.wordpress.com/2015/12/22/oorlog-is-mijn-natuurlijke-staat-van-zijn/

2-      Esther Jacobs http://theneeds.nl/esther-jacobs-mijn-natuurlijke-staat-alleen-zijn/

Een site met een hele serie paradijsvogels http://www.paradijsvogels.eu/

Groeten van Hein

>> terug naar de hoofdpagina