Hoe moeilijk is ‘JA’?

De wereld is bezig om een ruk naar ‘rechts’ te maken. Dat is triest, maar ook slechts tijdelijk, durf ik te voorspellen. Die verrechtsing is namelijk alleen maar het resultaat van ontevreden protesterende kiezers. Die moeten nu echter gaan stoppen met de kont tegen de krib gooien en naar anderen wijzen. Ze zullen nu zèlf aan de bak moeten! Dan zal echter blijken dat besturen iets anders is dan protesteren. Dat opbouwen iets anders is dan afbreken en vooral dat het tijd en positieve energie kost om iets voor elkaar te krijgen. PVV- en BBB-kiezers staat dus nog wat te wachten! Schrijf ik dat uit leedvermaak? Nee, vanwege mijn ongerustheid over de toekomst van mijn (klein)kinderen. Er gaat namelijk dure tijd verloren.

Het is veel gemakkelijker om ergens tegen te zijn en luidkeels je ongenoegen kenbaar te maken. Dat weten kleine kinderen èn we zien het elke dag op het nieuws. Iedereen protesteert bij het minste of geringste en we zijn er nog goed in ook! Je ziet veel minder nieuwsberichten over mensen die ergens volmondig ‘ja’ tegen zeggen. Dat komt omdat ‘ja’ nog in daden omgezet moet worden, terwijl ‘nee’ direct protest en dus spektakel laat zien. Oftewel: ‘nee’ is onmiddellijke bevrediging, terwijl ‘ja’ nog moet blijken!

Ik weet het, ik weet het; dit is al weer veel te moeilijk voor de meeste mensen! Helaas, denk ik dan meteen, want de wereld wordt ten gronde gericht door een leger van ‘nee’-zeggers. De verrechtsing van de wereldbevolking is er een teken van. Overal delven progressieve èn gematigde politici het onderspit en moeten ze plaats maken voor proteststemmers. Nederland kan er over meepraten. Zie de opkomst van partijen als de BBB en de PVV.

Maar dan!

Dan gebeurt het onvermijdelijke. Na de verkiezingsoverwinning komen de nee-stemmers aan de macht en ondervinden ze onmiddellijk dat ‘nee’ blijven zeggen tot niets leidt en de problemen alleen maar erger maakt. Oftewel: partijen als BBB en PVV merken nu al dat regeren iets heel anders is dan protesteren. Logisch dus dat dit een hele lange formatie gaat worden.

Nu al zie je Wilders van de PVV zich in alle bochten wringen om te verbloemen dat hij steeds meer water bij zijn wijn aan het doen is. Hij wil dat eigenlijk zijn kiezers niet laten merken, maar ja; de camera’s staan er bovenop! Zijn collega van de BBB zwijgt zelfs in alle talen, maar kan steeds moeilijker verstoppen dat ‘haar’ provinciebesturen (gewonnen bij de laatste provinciale verkiezingen) nu maatregelen moeten gaan nemen waar diezelfde BBB zo fel tegen is geweest. Kortom: ze winnen de stemmen van mensen die met ze mee protesteren, om vervolgens precies te gaan doen waar ze zo tegen geprotesteerd hebben.

Cynisch of ongerust?

Ongetwijfeld gaan de BBB en PVV er een mooi verhaal van maken. Maar is het vreemd dat ik nu al hun verlies bij de komende verkiezingen voorspel? Wilders en Van der Plas ontkomen er namelijk niet aan hun kiezers teleur te stellen. Er is dadelijk geen gemakkelijk verhaal meer te vertellen, maar dat was wel waar ze om gekozen zijn. De doorsnee-burger was het namelijk zat om te horen dat het steeds slechter gaat omdat de verborgen kosten van onze consumptiemaatschappij pijnlijk aan de oppervlakte komen. De doorsnee-burger wilde dat niet horen en niet weten. Die wil gewoon kunnen blijven doen wat ze gewend zijn. Cynisme helpt zeker niet om het tij te laten keren. Maar zo langzamerhand begin ik wel te denken: wat wel?

Ik vrees dat de overwinning van ontkennende proteststemmers tot tijdverlies gaat leiden. Tijd die we al honderd jaar verspild hebben en die er nu dus ook ècht niet meer is. Tenzij we het OK vinden dat onze kinderen en kleinkinderen het moeten doen met een veel lagere levensstandaard op een dode planeet. Als ouder en opa doet die gedachte me nu al pijn. Hoe zit dat bij jou?