Hoe smelt je het ijs?

Soms denk ik wel eens dat niets ons meer raakt.

Dat ons bloed in onze aderen is bevroren.

We zien de wereld om ons heen instorten, mèt of zònder onze hulp.

De ene oorlog na de andere schiet gaten in onze compassie.

De honger van onze buren deert ons allang niet meer.

De verwoesting van de natuur houdt ons niet uit onze slaap.

Waar moet dat naartoe?

Je zou er heel droef van kunnen worden.

Maar dat doe ik niet!

Ik weiger op te geven, temeer omdat ik geloof in een heel gemakkelijke oplossing.

Luister maar eens naar onderstaande opname,

gemaakt met mijn vrienden Wolf Bergmann en Frenqy van Helvoirt.

Wat zegt het jou?